Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Ενεργοποιείται την Παρασκευή η κάρτα αλληλεγγύης



Ξεκίνησε η διανομή των καρτών αλληλεγγύης προς τους δικαιούχους τους από τα ΚΕΠ. Η ενεργοποίησή τους θα γίνει την Παρασκευή 24 Ιουλίου και όσοι τις δικαιούνται θα μπορούν να τις χρησιμοποιούν σε καταστήματα τροφίμων που διαθέτουν POS (μηχανήματα ανάγνωσης τραπεζικών καρτών).
Οι κάρτες θα μπορούν να χρησιμοποιούνται σε περισσότερα από 5.000 καταστήματα τροφίμων. Συγκεκριμένη λίστα με τα καταστήματα αυτά δεν υπάρχει, αφορά όμως σε όλες τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ και καταστήματα τροφίμων της γειτονιάς (οπωροπωλεία, κρεοπωλεία, αρτοποιεία κ.ά), που διαθέτουν τον μηχανισμό ανάγνωσης τραπεζικών καρτών, όπως ανέφεραν αρμόδιες πηγές.
Σημειώνεται πως το επίδομα σίτισης έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Απρίλιο και κανονικά θα έπρεπε να πληρωθούν και οι τρεις μήνες στους δικαιούχους, λόγω όμως της οικονομικής κατάστασης, δίνεται αρχικά η πρώτη δόση. Για τα αναδρομικά υπάρχει πρόβλεψη να έχουν εξοφληθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο.
Όσοι δεν καταναλώσουν ολόκληρο το ποσό εντός του μήνα, θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το υπόλοιπό τους και τον επόμενο μήνα μαζί με το νέο ποσό που θα έχει πιστωθεί. Και μετά το πέρας του προγράμματος θα υπάρχει κάποιο χρονικόν διάστημα που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ποσό που δεν έχει καταναλωθεί.
Σημειώνεται πως η κάρτα αλληλεγγύης χορηγείται σε 145.360 δικαιούχους. Η κάρτα που θα παρέχει την επιδότηση σίτισης, θα πιστώνεται με το ποσό των 70 ευρώ μηνιαίως για μεμονωμένο άτομο, προσαυξανόμενο κατά 30 ευρώ για κάθε επιπλέον μέλος της οικογένειας έως όμως το ποσόν των 200 ευρώ.

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Ο μύθος του κωδικού 520 για τα ελληνικά προϊόντα

Όλοι μας λίγο ή πολύ, έχουμε την εντύπωση πως όταν ένα προϊόν φέρει στην συσκευασία του ένα κωδικό αριθμό (EAΝ BarCode) που αρχίζει από 520 το προϊόν αυτό είτε συσκευάζεται, είτε παράγεται στην Ελλάδα.
Στην πραγματικότητα όμως ένα προϊόν μπορεί να παράγεται και να συσκευάζεται οπουδήποτε εκτός Ελλάδος και εντός ΕΕ αλλά να πωλείται μέσα στην Ελλάδα με κωδικό που αρχίζει από 520!
Με άλλα λόγια ο μύθος του κωδικού (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 και (δήθεν) χαρακτηρίζει Ελληνικά προϊόντα είναι μια μεγάλη απάτη σε βάρος των ελλήνων καταναλωτών – το ίδιο φυσικά ισχύει και με άλλους κωδικούς, άλλων χωρών μέσα στην ΕΕ.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες που στοχεύουν στην οικονομική άλωση του πλανήτη προσπαθώντας να μετατρέψουν ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ: Η αληθινή εξουσία, η τέταρτη εντολή, οι ιδιαιτερότητες της απελευθέρωσης των αγορών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι τιμές καταναλωτή, τα μεγέθη της ΔΕΗ και οι υποψήφιοι αγοραστές της) δεν επιθυμούν κανένα απολύτως περιορισμό στην ανενόχλητη «παραγωγή κερδών».
Ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ανενόχλητη «παραγωγή κερδών» είναι η «νόμιμη» φοροαποφυγή, αφού είναι γνωστό πως οι μεγάλες πολυεθνικές συνήθως (αν όχι πάντα), πληρώνουν μόνο τους «αναπόφευκτους» φόρους: Προστιθέμενης αξίας, ασφαλιστικών εισφορών, ειδικούς φόρους, μισθωτών υπηρεσιών, υποχρεωτικών τελών, κ.α. Ο φόρος επί των κερδών που πληρώνει κάθε «κοινός θνητός» επιχειρηματίας, στην πράξη δεν ισχύει για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες.

Ένας άλλος σημαντικός τομέας είναι η «σήμανση» των συσκευασμένων προϊόντων (τροφίμων και μη τροφίμων) η οποία έθετε ορισμένους «ενοχλητικούς περιορισμούς» που δεν ήταν καθόλου αρεστοί στο καρτέλ των ευρωπαικών και των παγκόσμιων πολυεθνικών.
Μέσω των επιρροών των πανίσχυρων λόμπυ στα διάφορα κέντρα αποφάσεων της Ευρωπαικής Ένωσης, διαμορφώθηκε ένα «Κοινοτικό Πλαίσιο» στην σήμανση των διαφόρων συσκευασμένων προϊόντων (τροφίμων και μη τροφίμων) το οποίο τους απαλλάσει πλήρως από κάθε «ενοχλητική» σήμανση η οποία θα απειλούσε την απρόσκοπτη «παγκοσμιοποίηση» της παραγωγής και των κερδών τους.

Στη σημερινή Ελλάδα που μαστίζεται από μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, στην Ελλάδα που ο καταναλωτής ψάχνει απεγνωσμένα να αγοράσει προϊόντα που θα έχουν την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» ώστε να συνεισφέρει, μεταξύ πολλών άλλων, στην μείωση της ανεργίας και του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου (το οποίο με την έκταση που έχει, αποθρασύνει τους δανειστές – πολυθενικά καρτέλ), βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιαπέραστο τείχος αφού το συντριπτικό ποσοστό των πάσης φύσεως και κατηγορίας σημείων πώλησης στην χώρα μας έχει κυριολεκτικά αλωθεί (εξαγοραστεί) από τους δανειστές – πολυεθνικά καρτέλ που τον υποχρεώνουν (θέλει-δεν-θέλει) να αγοράζει τα «δικά τους» προϊόντα για να μεγιστοποιεί συνεχώς την εξάρτηση του από αυτούς!

Ο κωδικός 520 που υποτίθεται πως χαρακτηρίζει έμμεσα κάποια «ελληνική» προστιθέμενη αξία (είτε στην διαδικασία παραγωγής, είτε στην διαδικασία συσκευασίας) δεν σημαίνει απολύτως τίποτα: Χορηγείται από την ιδιωτική εταιρία «GS1 Ελλάς ΑΕ», σε οποιαδήποτε επιχείρηση που έχει έδρα ή είναι απλά εγκατεστημένη στην Ελλάδα, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα οποιασδήποτε μορφής ή κατηγορίας «ελέγχου».

Οι πολυεθνικές εταιρίες που έχουν έδρα εκτός Ελλάδος μπορούν επίσης να προμηθεύονται όσους κωδικούς επιθυμούν (ακόμα και να αρχίζουν από 520) και από άλλες, εκτός Ελλάδος χώρες εφ΄όσον είναι ούτως ή άλλως εγγεγραμμένες στο διεθνές σύστημα GS1.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ένα προϊόν μπορεί να παράγεται στην Γερμανία, την Ολλανδία ή την Αυστρία και να κυκλοφορεί ελεύθερα στην Ελλάδα με κωδικό 520!
Πολύ λογικά θα σκεφτεί κανείς «μα ο παραγωγός είναι υποχρεωμένος να γράψει την χώρα παραγωγής στις ενδείξεις της συσκευασίας». Λάθος, τεράστιο λάθος! Ο παραγωγός σήμερα δεν έχει καμμιά απολύτως νομική υποχρέωση να γράψει στην συσκευασία την «χώρα παραγωγής» εφ΄όσον το προϊόν παράγεται σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος της ΕΕ (κάτι βέβαια που γνωρίζει ο παραγωγός και όχι ο καταναλωτής αφού δεν αναγράφεται πουθενά), εκτός αν το προϊόν προέρχεται από χώρα εκτός ΕΕ!Μόνο τέσσερις κατηγορίες προϊόντων εξαιρούνται από τον «κανόνα» αυτό (προσωρινά βέβαια αφού επίκειται «εναρμόνηση»): Γάλα, Λάδι, Κρέας και αλιεύματα.

Στα προϊόντα αυτά, μέχρι σήμερα, είναι υποχρεωτική η αναγραφή της «χώρας παραγωγής» ακόμα και στην περίπτωση που η χώρα αυτή βρίσκεται μέσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Κάποτε στην Ελλάδα, ο παραγωγός ή ο διακινητής ή ο πωλητής ενός προϊόντος έπρεπε να γράφει επάνω σε κάθε προϊόν (τρόφιμο ή μη τρόφιμο) την χώρα παραγωγής ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει τι ακριβώς αγοράζει. Η υποχρέωση αυτή άρχισε σταδιακά να «ξεφτίζει» με διάφορες «παρεμβάσεις» και «προσαρμογές». Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή, απαγοητευτική εικόνα:
Σύμφωνα με την αγορανομική διάταξη 7/2009 (ΦΕΚ 1388/ Β΄/ 13-7-09) «Περί τροποποιήσεως και νέας κωδικοποιήσεως Αγορανομικών Διατάξεων, εκδοθεισών μέχρι και την 14 Μαΐου 2009», η οποία ισχύει από 13-7-09 όλα «προσαρμόζονται» στο «Κοινοτικό πλαίσιο» με πλήρη «απελευθέρωση» όλων των ενοχλητικών υποχρεώσεων των παραγωγών που είχαν σχέση με την ενημέρωση των καταναλωτών!
Το άρθρο 30 της αγορανομικής διάταξης που αφορά την «Επισήμανση προσυσκευασμένων τροφίμων» απαιτεί (μεταξύ κάποιων άλλων επουσιοδών διατάξεων) την αναγραφή στην ελληνική γλώσσα την ονομασία του τρόφιμου, τα συστατικά που έχει, το περιεχόμενο, την λήξη του και «το όνομα ή την εμπορική επωνυμία και την διεύθυνση του παρασκευαστή ή του συσκευαστή ή ενός πωλητή εγκατεστημένου σε κράτος μέλος της ΕΟΚ».

Με άλλα λόγια, ένας «πωλητής» εγκατεστημένος στην ΕΕ αρκεί να αναγράφεται στην ένδειξη του τρόφιμου και δεν απαιτείται πλέον ο καταναλωτής να γνωρίζει την προέλευση του τρόφιμου που θα φάει!
Για να τηρηθούν τα προσχήματα υπάρχει και μια παράγραφος (ζ) που αναφέρει πως πρέπει να γράφεται στην συσκευασία «Ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης, στην περίπτωση που η παράλειψή του μπορεί να οδηγήσει τον καταναλωτή σε πλάνη, ως προς τον πραγματικό τόπο παραγωγής ή προέλευσης του τροφίμου».Για τα γαλακτοκομικά, τα έλαια, το κρέας και τα αλιεύματα ισχύουν μέχρι και σήμερα ρητές υποχρεώσεις αναγραφής της χώρας προέλευσης στις συσκευασίες των προϊόντων αυτών, αλλά πολύ σύντομα επίκειται η κατάργηση και των υποχρεώσεων αυτών! Λίαν συντόμως μια νέα «προσαρμογή στο κοινοτικό πλαίσιο» θα μας υποχρεώνει να καταναλώνουμε κρέας, γάλατα, ελαιόλαδα και αλιεύματα χωρίς να γνωρίζουμε από που προέρχονται!!

Όσον αφορά τα υπόλοιπα προϊόντα που υπάγονται στην τεράστια κατηγορία μη τρόφιμα, το αρθρο 39 της αγορανομικής διάταξης 7/2009 αναφέρεται στις «ενδείξεις σε κάθε είδους συσκευασμένα προϊόντα πλην τροφίμων και ποτών» και απλοποιεί ακόμα περισσότερο τα πράγματα:

Στη συσκευασία δεκάδων χιλιάδων προϊόντων (μη τρόφιμα) πρέπει να αναγράφονται (μεταξύ κάποιων άλλων μη ουσιωδών ενδείξεων) στην ελληνική γλώσσα (α) το ονοματεπώνυμο ή η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του υπεύθυνου που θέτει το προϊόν σε κυκλοφορία – είτε δηλαδή είναι ο παρασκευαστής, είτε ο εισαγωγέας, είτε ο αντιπρόσωπος, είτε απλά ο πωλητής που είναι εγκατεστημένος σε κάποια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (β) Τι είναι το προϊόν, δηλαδή το είδος του προϊόντος (γ) την ονομαστική ποσότητα του περιεχομένου (δ) την χώρα παραγωγής, εφόσον δεν πρόκειται περί προϊόντων της Ε.Ε., δηλαδή αν δεν υπάρχει καμμιά ένδειξη για την χώρα που παρασκευάστηκε το προϊόν που αγοράζει ο καταναλωτής, πρέπει να υποθέσει πως προέρχεται από κάποια (άγνωστη στον καταναλωτή) χώρα – μέλος της ΕΕ (ε) διάφορα χαρακτηριστικά, εφόσον επιβάλλονται από ειδικότερες αγορανομικές διατάξεις.
Ο «συνδυασμός» όλων των παραπάνω κάνει «παιχνιδάκι» την παραπλάνηση του ευρωπαίου και του έλληνα καταναλωτή. Ένα απλό παράδειγμα:

Το απορρυπαντικό ΟΜΟ στην δεκαετία του 1960
Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από την δεκαετία του 60 το ΟΜΟ, ένα απορρυπαντικό που βρέθηκε εδώ και ολόκληρες δεκαετίες σε κάθε ελληνικό σπίτι. Σήμερα το σήμα ΟΜΟ ανήκει σε μια μεγάλη πολυεθνική (Unilever) η οποία από το 2003 δεν το παράγει πλέον στην Ελλάδα, αλλά κάπου, σε κάποια (άγνωστη στους καταναλωτές) χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει καθόλου να εμφανίζει επάνω στο προϊόν ένα κωδικό (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 γιατί απλούστατα είναι απόλυτα «νόμιμη» σύμφωνα με την «εθνική» και «κοινοτική νομοθεσία»!
Μήπως όμως αυτή η «νομιμότητα» παραπλανά ξεδιάντροπα κάθε καλόπιστο έλληνα καταναλωτή; Πως να φανταστεί ο καθένας από εμάς πως ένα πολύ γνωστό, για ολόκληρες δεκαετίες, σήμα ελληνικού απορρυπαντικού, σε μια συσκευασία 100% στην ελληνική γλώσσα, με κωδικό που αρχίζει από 520, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα 100% εισαγόμενο προϊόν;

Το παραπάνω παράδειγμα αποτελεί μια μόνο σταγόνα στον ωκεανό της παραπλάνησης των συνειδητοποιημένων ελλήνων καταναλωτών που επιμένουν να ψάχνουν και να «Αγοράζουν Ελληνικά», με χιλιάδες εισαγόμενα προϊόντα να προσπαθούν να τους εξαπατήσουν είτε με διάφορες εικόνες όμορφων ελληνικών νησιών στην (εισαγόμενη) συσκευασία τους είτε με άλλα ανεξάντλητης έμπνευσης «ευρήματα»!
Συμπέρασμα: Οι πανίσχυροι όμιλοι που δεν επιθυμούν κανένα έλεγχο όσον αφορά τον τόπο «παραγωγής» που πρέπει να μεταφέρεται ελεύθερα όπου υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος, κάνουν την δουλειά τους και μάλιστα πάρα πολύ καλά.

Πρέπει όμως και όσοι Έλληνες επιθυμούν να εξασφαλίσουν εργασία μέσα στην χώρα τους, ασφαλιστική κάλυψη, αξιοπρεπή σύνταξη και μείωση της εξάρτησης τους από ψυχρούς, απρόσωπους και επικίνδυνους τοκογλύφους, να έχουν την δυνατότητανα επιλέγουν εύκολα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα.
Αυτή τη δυνατότητα το «Εθνικό» και «Κοινοτικό» νομικό πλαίσιο τους την αφαιρεί πλήρως, απαλλάσσοντας από κάθε υποχρέωση αναγραφής «ενοχλητικών» ενδείξεων στους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους (και σε κάθε άλλο μικρό ή μεμονωμένο παραγωγό που δεν του είναι όμως εξ ίσου πρακτικά χρήσιμο) ώστε ο τελικός καταναλωτής να αγοράζει στα τυφλά αυτό που του προσφέρεται από τα ήδη «κατειλλημένα» σημεία πώλησης.
Το νομικό όμως πλαίσιο, δεν απαγορεύει την αναγραφή προαιρετικών ενδείξεων – και μία από αυτές είναι η ένδειξη «Ελληνικό προϊόν»!
Ήδη, η ΓΓ Εμπορίου νομοθέτησε (Ν. 4072/2012) το προαιρετικό Σήμα Ελληνικών Προϊόντων, το οποίο δηλώνει την προέλευση του προϊόντος δίνοντάς του με τον τρόπο αυτό προστιθέμενη αξία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το σήμα αυτό θα διατίθεται μέσω των διαφόρων κλαδικών φορέων (Συνδέσμων, Ενώσεων Συνεταιρισμών κ.λ.π.) οι οποίοι συντάσσουν Κανονισμούς Απονομής του Σήματος Ελληνικού Προϊόντος στις διάφορες Βιομηχανίες, μεταποιητικές, συκευαστικές και άλλες επιχειρήσεις που παράγουν μέσα στην Ελλάδα προϊόντα τα οποία έχουν σημαντική προστιθέμενη αξία. Τα γαλακτοκομικά π.χ. που σύντομα θα «απαλλαγούν» από την υποχρέωση να γράφουν ότι εισάγονται από την Γερμανία, την Αυστρία ή την Ολλανδία δεν θα είναι ευκολο να διαχωριστούν από τα αυθεντικά ελληνικά γάλατα με πολλαπλάσια θρεπτική αξία, εκτός αν τα ελληνικά γάλατα φέρουν το (προαιρετικό) Σήμα Ελληνικού Προϊόντος!
Όλες οι οργανωμένες προσπάθειες ευαισθητοποιημένων καταναλωτών (Επιμένων Ελληνικά, Κίνημα Πολιτών Καταναλώνουμε ότι παράγουμε, ΙΝΚΑ κ.α.) πρέπει να προτρέπουν τα μέλη τους και όλους τους Έλληνες καταναλωτές, μέχρι να καθιερωθεί το πιστοποιημένο από τους διάφορους Συλλογικούς φορείς Σήμα Ελληνικού Προϊόντος, να μην αγοράζουν προϊόντα που δεν θα έχουν ξεκάθαρη την προαιρετική πλέον ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» ή κάτι ανάλογο.
Είναι ο πιο απλός και πρακτικός τρόπος να αχρηστευτούν όλες ανεξαιρέτως οι «παραπλανητικές» απάτες διαφόρων «παραγωγών» εναντίον των ανυποψίαστων αλλά συνειδητοποιημένων ελλήνων καταναλωτών!
Επιμένετε να αγοράζετε προϊόντα, κάθε μορφής και κατηγορίας (τρόφιμα ή μη τρόφιμα) μόνο όταν στην συσκευασία τους γράφουν τις λέξεις «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» ή κάτι ανάλογο!
Μην «εμπιστεύεστε» καθόλου τον κωδικό αριθμό (EAΝ Bar Code) που αρχίζει από 520 γιατί είναι πολύ πιθανό να αγοράσετε ένα εισαγόμενο προϊόν … σαν Ελληνικό!

Η επιμονή στην ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» (ή κάτι ανάλογο) μέχρι να κυκλοφορήσει και να καθιερωθεί το (ημιεπίσημο) Σήμα Ελληνικού Προϊόντος αποτελεί την πιο απλή και αποτελεσματική άμυνα απέναντι στο τσουνάμι που θέλουν να μας μετατρέψουν σε πειθήνια και άβουλα πρόβατα για οικονομική σφαγή!

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ποιος και γιατί πυροβόλησε το Σόιμπλε


Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι επί σειρά ετών… Γερμανός πολιτικός της Χριστιανικής Δημοκρατικής Ένωσης (CDU) και νυν υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Επίσης, είναι ανάπηρος. Δεν μπορεί να λειτουργήσει τα κάτω άκρα του και μετακινείται με τη βοήθεια αναπηρικού αμαξιδίου. Για την ακρίβεια, δεν έχει περπατήσει εδώ και 25 χρόνια.Τι συνέβη;
12 Οκτωβρίου 1990.
Κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκστρατείας, και επί υπουργίας του ως υπουργός Εσωτερικών, είχε διοργανωθεί μια εκδήλωση στο Όπεναου, με κύριο ομιλητή τον ίδιο.
Την ώρα που ανέβαινε στην εξέδρα, υπό τις επευφημίες του συγκεντρωμένου πλήθους, έπεσαν 3 πυροβολισμοί. Η μία σφαίρα βρήκε και τραυμάτισε ελαφρά το σωματοφύλακά του, ενώ οι άλλες δύο πέτυχαν τον υπουργό στο πρόσωπο και στη σπονδυλική στήλη.
Ο κ. Σόιμπλε μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε η ολική παράλυση του σώματός του από τον τρίτο θωρακικό σπόνδυλο και κάτω, σπόνδυλο τον οποίο είχε συνθλίψει η σφαίρα. Το τραύμα στο πρόσωπο ήταν ελαφρύ και του άφησε μονάχα μια αμυδρή ουλή στο δεξιό μάγουλο.
Τα κίνητρα
Ο άνθρωπος που πάτησε τη σκανδάλη 3 φορές εναντίον του Σόιμπλε ήταν ο Ντίετερ Κάουφμαν, 37 ετών.
Στη δίκη του, οι δικαστές, οψόμενοι την παράφρονα ψυχική κατάστασή του, τον ανακήρυξαν ψυχονευρωτικό και έκτοτε είναι έγκλειστος σε ίδρυμα της Δυτικής Γερμανίας.
Το ότι ο Κάουφμαν ήταν ψυχικά ασθενής ήταν γνωστό για πολύ καιρό. Συγκεκριμένα, επί 7 χρόνια το υπουργείο Εσωτερικών λάμβανε από αυτόν επιστολές διαμαρτυρίας, στις οποίες ανέφερε ότι τα ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν, προκαλώντας του αφόρητους πόνους. Είχε μάλιστα δύο φορές προσπαθήσει να κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησης. Όπως ανέφερε και στην απολογία του, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, γιατί το υπουργείο δεν έδωσε σημασία στις εκκλήσεις του για βοήθεια.
Παραταύτα, ο Σόιμπλε δεν κατέθεσε τα όπλα, και λίγους μήνες μετά, στα μέσα του 1991 επέστρεψε δριμύτερος και –πλέον- πρόεδρος του CDU. Η πορεία του είναι λίγο-πολύ γνωστή από τότε έως σήμερα, με σημαντικότερο σταθμό ίσως την οικουμενική κυβέρνηση Μέρκελ το 2005, όπου ο Σόιμπλε ανέλαβε υπουργός Οικονομικών, όντας ο πλέον κατάλληλος, σύμφωνα με την κ. Μέρκελ, για τη διαχείριση της εσωτερικής αλλά και εξωτερικής οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας. Πολιτική που, κατά πολλούς, οδήγησε το ευρώ και την ευρωζώνη στη σημερινή τους κατάσταση.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Οι 10 καλύτερες σειρές της τηλεοπτικής σεζόν 2014-2015


Άλλη μια σεζόν έφτασε στο τέλος της και ήρθε η ώρα να επιλέξουμε τις καλύτερες… αυτές που ξεχώρισαν και ανέβηκαν στην προσωπική μας λίστα. Η σεζόν 2014-2015 περιλαμβάνει όλες τις σειρές που έκαναν πρεμιέρα από την 1η Ιουνίου 2014 έως και την 31η Μαΐου 2015, οπότε περιλαμβάνονται στη λίστα όλες οι σειρές που ξεκίνησαν εντός αυτού του διαστήματος. Προφανώς υπάρχουν σειρές που τελείωσαν τη σεζόν τους μετά τη λήξη της ημερομηνίας, αλλά ακόμα και αυτές μετράνε για τη σεζόν 2014-2015!  Πάμε λοιπόν να δούμε τη λίστα…

.
.
.
.
.
.
.
.

10. Once Upon a Time
Season 4: Νομίζω φέτος είχαμε την πιο παραμυθένια σεζόν της σειράς. Ξεκινάσαμε με το Frozen arc με τα ανανεωμένα εφέ του OUAT και συνεχίσαμε στο 2ο μέρος με το πιο σημαντικό κομμάτι της σειράς, την εύρεση του συγγραφέα. Κλασσικά κάποια πράγματα γίνονται εύκολα, συνήθως τελειώνουν κάποιες ιστορίες χαρακτήρων «τέλος καλό, όλα καλά» (όχι πάντα :P) , αλλά μιλώντας για παραμύθι είναι αναμενόμενο να συμβαίνουν αυτά, κι ας απορούμε για αποφάσεις κάποιων. Σημασία έχει ότι είναι ένα ευχάριστο ταξιδάκι με τους χαρακτήρες που γνωρίσαμε από τις ταινίες της Disney  (και είδαμε αρκετούς φέτος!).
9. Game of Thrones
Season 5: Η 5η σεζόν του Game of Thrones είναι η λιγότερο αγαπημένη μου στο σύνολο των σεζόν του (ακόμα και το 9ο επεισόδιο ήταν το πιο light σε σύγκριση με αυτά των προηγούμενων τεσσάρων σεζόν), αλλά παρόλα αυτά υπήρχαν κάποιες μεμονωμένες στιγμές που κρατούσαν κάτι από το παλιό GoT, ενώ είχαμε εξελίξεις που περιμέναμε σχεδόν από την αρχή της σειράς (π.χ. να συναντηθεί κάποιος βασικός χαρακτήρας με την Καλίσι). Ωστόσο αυτή η πτώση θα μπορούσε κάπως να δικαιολογηθεί επειδή η σειρά σταμάτησε να ακολουθεί τη ροή των βιβλίων σε μεγάλο μέρος…αλλά και πάλι, το 5ο βιβλίο είναι από τα λιγότερο αγαπημένα. Για να δούμε πως θα συνεχίσει η σειρά, γιατί ακούμε πράγματα για 10+ σεζόν, πράγμα που σημαίνει ότι η σειρά θα λοξοδρομήσει πολύ περισσότερο απ” ότι έχει ήδη κάνει…
8. Sons of Anarchy
Season 7: Η τελευταία σεζόν του Sons of Anarchy ξεκίνησε κάπως νωθρά, σαν να φλυαρούσαν οι σεναριογράφοι για να σπάσουν πλάκα παρεούλα με το καστ (κλασσικές τρέλες του SoA crew) αλλά εκεί που άρχισαν να ζωντανεύουν τα πράγματα έγιναν όλα αυτά που περιμέναμε να γίνουν. Προβλέψιμα; Μπορεί! Αλλά σημασία έχει ότι τα ευχαριστηθήκαμε, βλέποντας ένα κλείσιμο αρκετά έντονο για αυτή τη σειρά. Θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη δουλειά στην τελευταία σεζόν, αλλά δεν κρατάμε κακίες. Αντίo SoA.
7. The Affair

Season 1: Από την αρχή ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος προς τη συγκεκριμένη σειρά, αλλά ήθελα να της δώσω μία ευκαιρία εξαιτίας του Joshua Jackson (αγαπημένο από το Fringe!) και η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε αρκετά. Ο τρόπος που η σειρά επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία την κάνει κάτι παραπάνω από μία σαπουνόπερα μυστηρίου. Βέβαια θα επιθυμούσα στην 2η σεζόν να δούμε κάτι διαφορετικό ως προς την αφήγηση (και συνάμα πρωτότυπο στα τηλεοπτικά δεδομένα), αλλά προς Θεού, όχι 3η εναλλακτική ιστορία όπως φημολογείται από φαν. Από σκηνοθεσία και ερμηνείες ευχαριστημένοι, οπότε προχωράμε…
6. The Flash

Season 1: Φέτος είχαμε μία σεζόν αφιερωμένη σε ήρωες από κομικς, είτε DC, είτε Marvel. Με την 3η σεζόν του Arrow να απογοητεύει και το πολυαναμενόμενο Gotham -αν και καλό- να μην είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε, έρχεται το FLASH να κάνει την διαφορά. Η μόνη σειρά του είδους που θα μπορούσε να συγκριθεί είναι το Daredevil του Netflix, το οποίο αν και πολύ καλό, μου φάνηκε πιο ρεαλιστικό απ” ότι θα περίμενα από μία super-hero σειρά. Από την άλλη το Flash ήταν πιο διασκεδαστικό, χαβαλετζίδικο και με ωραία εφέ που περιμένεις από μία τέτοια σειρά.
5. Banshee

Season 3: Το Μπλαντ ιν Μπάνσι τα λέει όλα (ίσως προσθέταμε και το «σεξ»). Μιλάμε για την καλύτερη σεζόν της σειράς. Εξελίξεις από παντού, σκηνάρες και ανατροπάρες σε κάθε επεισόδιο και γενικά η σειρά έχει καταφέρει με το φαινομενικά απλό της θέμα, να ξεχωρίσει απ” ό,τι άλλο παίζεται στην τηλεόραση. Τελικά μεγαλύτερη σημασία έχει το πως δείχνεις κάτι, παρά το τι δείχνεις. (αφού βγάλαμε και το συμπέρασμα προχωράμε παρακάτω)
4. Bates Motel

Season 3: Όσο με απογοήτευσε η 2η σεζόν, τόσο μου άρεσε η 3η. Ήταν το πιο ουσιαστικό κομμάτι στην origin ιστορία του Norman Bates. Αυτό είναι το πραγματικό prequel του psycho. Πόσο γούσταρα τις εναλλαγές Norman-Norma ανάλογα με το πως αισθανόταν ο Norman. Όσο για τις ερμηνείες των 2 πρωταγωνιστών δεν χρειάζεται να γινόμαστε γραφικοί λέγοντας πόσο ηθοποιάρες είναι. Τα καλά νέα είναι ότι η σειρά ανανεώθηκε για 4η και 5η σεζόν (10+10=20 επεισόδια στο σύνολο), με τους παραγωγούς να σχεδιάζουν να κλείσουν την ιστορία στο τέλος της 5ης σεζόν. Όταν βλέπω τέτοιο πλάνο είμαι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα.
3. Better Call Saul

Season 1: Το prequel του Breaking Bad δεν ήρθε να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του προκατόχου του απλά για το όνομα, αλλά μπήκε με όραμα στη σκηνή δίνοντας τη δική του ιστορία βασισμένη στον αγαπημένο απατεώνα δικηγόρο του Heisenberg. Αυτό που εκτίμησα είναι ότι κράτησε από τον προκάτοχο, τη σκηνοθεσία, τις περίεργες σκηνές που συνήθιζε, όπως και το μυστήριο με τα flashback-forward όπου θα πάρουμε αρκετές απαντήσεις στην επόμενη σεζόν. Χτίζεται σιγά σιγά το story του Τζίμι (aka Saul Goodman), όπως μας είχε συνηθίσει το Br. Bad… κι αν είναι νωρίς να συγκρίνουμε τις 2 σειρές, η 1η -εισαγωγική- σεζόν του Better Call Saul χαρακτηρίζεται πιο δυνατή από την αντίστοιχη του Br.Bad. Για να δούμε…
2. The Leftovers

Season 1: Με διαφορά η καλύτερη σειρά του περσινού καλοκαιριού. Με την υπογραφή του γνωστού από το LOST, Damon Lindelof, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό ούτε από θέμα μυστηρίου, ούτε από θέμα χαρακτήρων. Κλασσικά, εστιάζει στους χαρακτήρες και τις συμπεριφορές τους, κάτω από μία μυστηριώδη κατάσταση. Η πρώτη σεζόν είναι βασισμένη στο βιβλίο του Tom Perrotta. Εφόσον πήρε ανανέωση για 2η σεζόν, θα αρχίσει ο Damon Lindelof να συνεχίσει με το πολύπλοκο μυαλό του τη συνέχεια της ιστορίας, οπότε ίσως τότε είναι που πρέπει να έχουμε τις περισσότερες απαιτήσεις.
1. Person of Interest

Season 4: Η σειρά ξεκίνησε ως ένα απλό crime drama και έγινε το πιο τρομακτικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αυτό που το κάνει τόσο τρομακτικό είναι το πόσο ρεαλιστικό φαίνεται και πόσο εύκολο είναι στην εποχή μας να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο. Η επιστήμη εξελίσσεται, οι εταιρίες φαίνεται να θέλουν το πάνω χέρι στην όλη κατάσταση, και χωρίς να το γνωρίζουμε η κάθε μας κίνηση αφήνει τα σημάδια της στο διαδίκτυο. Πολύ μελετημένο και προσεγμένο το σενάριο της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά η σειρά εμβαθύνει αρκετά και στους χαρακτήρες της, με ανθρωποκεντρικά επεισόδια όπως το 4×20, να διδάσκουν!!! Γενικά η σειρά όπως φαίνεται παίζει με το genre της αναλόγως αυτού που θέλει να πει. Σπανίζουν τέτοιες σειρές και δυστυχώς το CBS έδωσε στην 5η σεζόν της σειράς 13 μόλις επεισόδια, πράγμα που μάλλον σηματοδοτεί το τέλος της

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Απαλλαγή του Η.Κασιδιάρη για την υπόθεση Μπαλτάκου προτείνει ο εισαγγελέας


 
Με ένα σκεπτικό που σε μεγάλο βαθμό αποδομεί το κατηγορητήριο κατά του εθνικού κόμματος του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή ως εγκληματικής οργάνωσης αφού δέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι πιθανότατα η απαγγελία κατηγοριών κατά των βουλευτών και των στελεχών της ΧΑ να είναι αποτέλεσμα πολιτικής δίωξης.
 
Ο εισαγγελέας  Αντώνης Λιόγας προτείνει την απαλλαγή του βουλευτή για την καταγραφή και τη δημοσιοποίηση της συνομιλίας που είχε με τον πρώην γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκο
 
Να μη γίνει κατηγορία σε βάρος του Ηλία Κασιδιάρη για την καταγραφή και τη δημοσιοποίηση της συνομιλίας που είχε με τον πρώην γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκο πρότεινε σήμερα (8/7/2015) στο Συμβούλιο των Εφετών  ο εισαγγελέας Εφετών, Αντώνης Λιόγας. 
 
Ειδικότερα ο εισαγγελικός λειτουργός ζητεί να μην παραπεμφθεί σε δίκη ο  βουλευτής της Χρυσής Αυγής καθώς «η επίδικη συνομιλία πραγματοποιήθηκε στο υπηρεσιακό γραφείο του Γ.Γ. της Κυβέρνησης και  ενώ η πόρτα ήταν ανοιχτή και η είσοδος  τρίτων προσώπων σε αυτό ελεύθερη.
 
Δεν έθιγε και δεν αναφερόταν καν στην ιδιωτική ζωή κάποιου προσώπου.... Αντίθετα, αποτελούσε μία προεχόντως επαγγελματική-πολιτική συζήτηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια και κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων του Τάκη Μπαλτάκου, ως γενικού γραμματέα της Κυβέρνησης και η οποία, λόγω της φύσεως και του είδους των εκπληρούμενων αυτών καθηκόντων, υπόκεινται σε έλεγχο και κριτική».
 
Μάλιστα ο εισαγγελικός λειτουργός αναφέρει ότι ο βαθμός της εμπιστευτικότητας της συζήτησης προκύπτει και από την ίδια την κατάθεση του Τάκη Μπαλτάκου. Επιπλέον, για τον εισαγγελέα Λιόγα, ο Ηλίας Κασσιδιάρης, χρησιμοποίησε το υλικό της συζήτησης που είχε με τον έμπιστο του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, την στιγμή που η βουλή, εκτελώντας χρέη δικαστικής εξουσίας, εξέταζε το αίτημα του εισαγγελέα για άρση της βουλευτικής ασυλίας του Ηλία Κασσιδιάρη.
 
«Η επίκληση της συνομιλίας, αποσκοπούσε στην αποτροπή της αιτούμενης δίωξης του για σοβαρό ποινικό αδίκημα που του αποδίδετο..., υπήρξε δε κατά την άποψή μας θεμιτή.... ενόψει μάλιστα και του ότι η ως άνω υποκλαπείσα συνομιλία αποτελούσε το μόνο αναγκαίο και πρόσφορο μέσο που αυτός διέθετε για την ενίσχυση των ισχυρισμών του».

Σφοδρή επίθεση στην Γερμανία από ΗΠΑ με "φαρμακερό" tweet των NY Times για την διαγραφή του γερμανικού χρέους: "Οι υποκριτές ξέχασαν την ιστορία τους"!

Η εφημερίδα NY Times στην "γραμμή" του Α.Τσίπρα και στα όσα είπε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την απαλλαγή των χρεών της Γερμανίς το 1953, ανέβασε στο twitter μία φωτογραφία που τα λέει όλα...
Πάρα πολύ σκληρό και υπενθυμίζει την διαγραφή χρέους της Γερμανίας το 1953 από την Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα.
Τους κατηγορεί ευθέως για υποκρισία, καλώντας την Γερμανία να θυμηθεί την ιστορία της.
Ο πρωθυπουργός πριν λίγο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είπε για το θέμα τα εξής: "Οταν μιλάμε για αλληλεγγύη θα πρέπει να θυμάστε το 1953 όταν η Ευρώπη μετά απο δύο Παγκόσμιους πολέμους εξήλθε κατεστραμμένη και καταχρεωμένη οι Ευρωπαίοι δέχθηκαν να διαγράψουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του χρέους της και να βάλει ρήτρα ανάπτυξης στο εναπομείναν χρέος. Αυτό είναι αλληλεγγύη!".
Δείτε το Twitt της εφημερίδας
NY copy